زمانی که قتل عام‌ها بازنمایی می‌شود
تکرار تاریخ به دست اردوغان
ورود ترکیه به عفرین مانع و مخل تمامیت ارضی سوریه بوده و ممکن است هدف بلند مدت تُرک‌ها ضربه زدن به نیروهای کُرد باشد.
لازم به تأکید است که آنچه در عفرین سوریه می‌گذرد باعث ایجاد سر در گمی و روشن نبودن موضوع برای بسیاری از تحلیلگران شده است، به‌راستی چه کسانی کُردها و تُرک ها را می‌کشند و حامی مالی آنها کیست؟
قطعاً در این معرکه، ورود ترکیه به عفرین مانع و مخل تمامیت ارضی سوریه بوده و ممکن است هدف بلند مدت تُرک‌ها ضربه زدن به نیروهای کُرد باشد. ترک ها این مسئله را در رسانه ها به نقل از نخست وزیر ترکیه اعلام کردند که ارتش ترکیه می خواهد عفرین را اشغال کند و منطقه امنی تا عمق سی کیلومتری در این شهر به وجود بیاورد. این همان هدف استراتژیک ارتش ترکیه از ورود به این شهر است.
آنچه ما در این مقاله در پی تشریح و توضیح آن هستیم، تلاش برای روشن سازی ارتباط گذشته و حال است و آن داستان جاه‌طلبی‌های مستمر و دائمی ترکیه علیه سوریه است. آنها در پی احیای رفتار عثمانی هستند، یعنی شیوه وحشی‌گری و خصمانه در جنگ با کشورهای همسایه و تسلط امپراطوری عثمانی بر ملت های منطقه و بکارگیری دین و سوء استفاده از آن.
منطقه التلل در دو کیلومتری قلعه حلب قرار دارد و نام آن برگرفته از همین حادثه است، به خاطر سرهای شریف شهدایی بود که به جرم ناکرده‌ای به دست عثمانی‌ها یعنی اجداد اردوغان با تیغ شمشیر به شهادت رسیدند.
در واقع عثمانی‌ها دین اسلام را به عنوان ابزاری سیاسی، جنگی و نیز دور کردن اقلیت‌ها و دیگر ملت ها بکار می گرفتند. شیوه دیگری که در گذر زمان تغییر نکرده و تا به امروز ادامه داشته است، فلسفه قتل، کشتار، خون ریزی و همچنین موجه نشان دادن آن به اسم اسلام و برائت جستن از این میراث عثمانی زشت است.
این بار، تاریخ است که از آنچه بر وی گذشته سخن می گوید؛ که عثمانی ها می کشتند، ذبح می کردند، به سرقت می بردند، می جنگیدند و اشغال می کردند و نام آن را فتح اسلامی می گذاشتند. آنها این جنایت‌ها را در مصر و سوریه انجام دادند که صحبت از آن به قدری دامنه وسیعی می‌طلبد که باید در مقاله‌ای دیگر در باره آن توضیح دهیم، ده ها هزار قتل و کشتار که نه دین و نه عقل آن ها را مجاز نمی شمارد.
آنچه امروز در عفرین می‌بینیم خارج از حساب و کتاب های سیاسی و استراتژیک است. در واقع ادامه و امتداد منطقی همان کشتارهای عثمانی ها علیه مردم سوریه از زاویه عمق تاریخی و از زاویه فلسفه اردوغان نسبت به جنگ، دشمنی به کارگیری و سوء استفاده از نام اسلام برای برائت جویی است.
تاریخ به تلخی درباره قتل عام مشهوری صحبت می کند که غم و اندوه آن بر طایفه مسلمان علوی تحمیل شد و هنوز رد این زخم بر قلب این ملت باقی مانده است. پس از نبرد مرج دابق در سال 1516 سلطان سلیم اول وارد این منطقه شد، علوی ها و سایر طوایف مسلمان را به شدت ضرب و شتم کرد و به قتل رساند.
جنایت "التلل" کشتار فجیعی بود که توسط عثمانی ها به وقوع پیوست، تعداد کشته شده‌گان این قتل عام، چهل هزار نفر در برخی نقل قول‌ها به شصت هزار نفر و نیز در بعضی روایات به دویست هزار نفر از کودکان، زنان، مردان و حتی پیران و علما طائفه علوی رسید. این جنایت تاحدی فجیع بوده که سیل خون در کوچه های حلب به راه افتاد.
منطقه التلل در دو کیلومتری قلعه حلب قرار داشت. همان طور که پیش تر اشاره کردیم، نام این منطقه هم برگرفته از همین حادثه است و به خاطر سرهای شریف شهدایی بوده است که به جرم ناکرده ای به دست عثمانی ها یعنی اجداد اردوغان با تیغ شمشیر به شهادت رسیدند. همان قاتلانی که داعش و القاعده و گروه های تروریستی مسلح مشابه را در سوریه و عراق و مصر به راه انداختند و همچنان از آنان حمایت می کنند و مرزهای کشور خود را از ابتدا به روی تروریست ها بازکردند.
روایت های تاریخی وجود دارد که اشغالگران عثمانی اقدام به سوزاندن کودکان و زنان زنده کردند و در واقع آنان را در اجاق های کارگران افکندند. سربریدن و سلاخی و پاره کردن شکم ها در حمص و کشاندن اجساد بر روی زمین در رقه و موارد دیگر از جمله این جنایت های عثمانی ها بر مردم این منطقه بوده است.
